In het kort mijn verhaal op 9 november 1997 na een meningsverschil met mijn broer een fietsenvlaggenstokje in mijn rechteroog gekregen. Deze is doorgeschoten tot een ½ millimeter van de hersenstam. Na dit ongeluk heb ik 13 dagen in het ziekenhuis gelegen waarvan 1 in kunstmatige coma. In die 13 dagen is gebleken dat ik door het ongeluk verschillende beschadigingen had overgehouden. In de daarop volgende jaren heb ik veel behandelingen gehad. Hier een opsomming:
• Operatie voet links (enkel +voorvoet gecorrigeerd achillespees verlengd)
• 9 BOTOX behandelingen
• 5 reconstructieve armoperaties links
• Onderarm amputatie links
• Jaar lang dagelijks 4000 mg paracetamol, 45 mg morfine, 150 mg ontstekingsremmers
• En verder ziekenhuis in en uit voor alle daaruit voortkomende problemen.
Op het moment van het ongeluk was ik 11 jaar, mijn ouders ik en mijn broer waren na het ongeluk vooral bezig met hoe en wat te leven met mijn beschadiging.
Na een tijdje tipte onze assurantieadviseur mijn ouders om de kosten en dergelijke te verhalen op de WA-verzekering van mijn vader. Zo geschiedde, het assurantiekantoor beval Nostimos aan als een goede belangenbehartiger in deze. Niet wetende wat dit voor de rest van mijn leven betekende werd een zaak gestart die in totaal 14 jaar duurde. In het begin werd ik begeleid door Natasja Janssen, helaas door een persoonlijk voorval moest de zaak worden overgenomen door Huub van Dijk. Vanaf mijn 18de levensjaar ben ikzelf steeds meer betrokken geraakt bij het wel en wee van de zaak. Vaak heb ik uitgebreide gesprekken gevoerd met Huub over hoe en wat. Ik heb Huub daarin leren kennen als iemand die zijn vak verstaat en die hart heeft voor de cliënt. Huub en ik zaten altijd op een lijn ook wat betreft rare uitspraken en besluiten van de tegenpartij. Buiten de zakelijke betrokkenheid van Huub kon ik ook vaak hem terecht om bepaalde besluiten kracht bij te zetten.
Niet alleen Huub maar ook de andere werknemers van Nostimos heb ik als zeer prettig ontvangen. Van de receptioniste tot de vervangend behartiger tijdens vakantie allen zijn en waren het voor mij zeer bekwame medewerkers. Huub begreep goed de vraag en het uiteindelijke doel van mijn zaak. Een beperking kun je niet wegnemen met een schadevergoeding maar je kunt het leven wel een stuk dragelijker maken. En dat gebeurde, na 14 intensieve jaren kan ik met trots zeggen dat mijn leven dragelijker is geworden. Ik heb geleerd dat in dit soort zaken goede informatie van een wezenloos belang is. Ik heb altijd geprobeerd Huub van de meest actuele informatie te voorzien, vaak werd er dan ook op korte termijn de stand van zaken gerapporteerd aan de tegenpartij.
Uiteindelijk komt er een punt in een letselschadezaak dat je gaat schikken met de eventuele ongemakken in gedachte te houden, of de zaak aan te houden. Voor het eerste werd besloten aangezien de zaak al 14 jaar duurde en er toch nooit echt zekerheid zou komen over mijn gezondheid werd naar een schikking toegewerkt.
Uiteindelijk zijn wij samen naar het kantoor van de tegenpartij gegaan om te praten over een schikking. Na een enerverende middag kon ik op het einde van de dag tevreden Huub de hand schudden. Huub had de zaak voor mij tot een goed einde weten te brengen.
Mijn handicap is niet minder geworden maar mijn leven wel rustiger ondanks dat mijn gezondheid mij nog iedere dag partte speelt. Daarvoor ben ik Nostimos en zeker in het bijzonder Huub van Dijk nog steeds dankbaar voor.
Bedankt voor 14 intensieve emotionele en betrokken jaren!
Met vriendelijke groet,
Luuk Claassens