Wanneer u letsel door toedoen van een ander oploopt, kan het zo zijn dat u bijvoorbeeld verzorgd en verpleegd moet worden. Uw echtgenoot of echtgenote doet dit en hij of zij brengt hiervoor geen kosten bij u in rekening. U heeft elkaar immers trouw in voor- en in tegenspoed beloofd. Maar goed, als het ongeval niet had plaatsgevonden, dan was er ook geen verpleging en/of verzorging nodig geweest. Indien u besluit om de veroorzaker van uw schade aansprakelijk te stellen, dan kan er in het letselschadeproces het recht bestaan op een vergoeding voor deze mantelzorg. In dit blog ga ik op deze schadepost in.
Hoge Raad
In 1999 stond ons hoogste rechtscollege al bij deze schadepost stil. Een meisje had op school brandwonden opgelopen. De ouders van het meisje hebben haar vervolgens in het brandwondencentrum bezocht en haar moeten verzorgen en haar moeten verplegen. De Hoge Raad oordeelt dat de ouders van het meisje, ondanks het feit dat zij geen kosten in rekening hebben gebracht, recht hebben op een vergoeding in dit verband. De vergoeding mag dan alleen niet hoger zijn dan het bedrag aan bespaarde kosten van professionele hulp. De tijd die de ouders van het meisje hebben besteed en de vakantiedagen die zij hebben opgenomen aan/voor de bezoeken komt/komen echter niet voor vergoeding in aanmerking. De Hoge Raad achtte het namelijk niet aannemelijk dat hiervoor professionele hulp zou worden ingeschakeld.[1]
Een aantal jaar later heeft de Hoge Raad in een andere uitspraak nog benadrukt dat er geen recht op een vergoeding bestaat in het geval dat het inschakelen van professionele hulp niet normaal en gebruikelijk is.[2]
Op het criterium ‘normaal en gebruikelijk’ volgde kritiek. Kan er bijvoorbeeld niet beter worden gekeken of dat iemand een redelijke behoefte aan zorg heeft?[3] Ondanks alle kritiek heeft de Hoge Raad het genoemde criterium weer herhaald.[4]
Hoogte vergoeding
Ik kan mij goed voorstellen dat er nog steeds vragen rijzen, zoals: hoe hoog bedraagt de vergoeding? Een eenduidig antwoord geven is moeilijk. Ik zal hieronder ingaan op een tweetal uitspraken ten aanzien van de omvang van de vergoeding.
In 2019 werd bijvoorbeeld door de rechtbank Zeeland-West-Brabant een uurtarief van € 30,00 redelijk bevonden. De rechtbank ging vanwege het beroeps- of bedrijfsmatige karakter van de zorg die in die kwestie werd gegeven, uit van het ‘formele tarief’ van de Zorgverzekeringswet dat geldt voor wijkverpleegkundigen. Dat uurtarief bedroeg toen € 38,00. Er werd echter een vergoeding van € 30,00 per uur gevorderd en dat tarief is door de rechtbank dan ook toegewezen.[5]
Daarnaast wil ik even stilstaan bij de ‘Financiële Paragraaf’. De Financiële Paragraaf die onderdeel is van de Handreiking Zorgschade geeft ons enige houvast voor het op geld waarderen van de zorg.[6] In de Financiële Paragraaf worden dan ook uurtarieven gegeven. De rechtbank die in 2019 de vordering met een uurtarief van € 30,00 toewees, overwoog onlangs ten aanzien van een andere kwestie dat dat het in die andere kwestie niet onredelijk is om uit te gaan van de Financiële Paragraaf nu “deze tot stand is gekomen in overleg tussen alle partijen in de letselschadebranche en tarieven weergeeft die in die branche in het algemeen redelijk worden geacht.”[7] Opmerking hierbij verdient wel dat de verleende zorg in beide kwesties niet van gelijke aard is. Vermeldenswaard is bovendien dat de Financiële Paragraaf in 2019 nog niet bestond.
Tot slot
Gelukkig bestaat al geruime tijd het recht op een vergoeding voor de mantelzorg. Hoewel het voor iemand wellicht vanzelfsprekend kan zijn om voor een ander te zorgen, hoeft het slachtoffer met de vergoeding de mantelzorger niet alleen met woorden te bedanken.
Heeft u door een ongeval letsel opgelopen en wenst u hulp bij het verhalen van uw materiële en immateriële schade? Neemt u dan gerust geheel vrijblijvend contact met ons op via 085 – 799 3300 of via info@nm-letselschade.nl. Met de juiste kennis en ervaring helpen wij u graag verder.
Dit blog is geschreven door mr. E.W. (Elise) van Kempen, NIVRE-re, werkzaam bij NostimosMooyman.
[1] HR 28 mei 1999, ECLI:NL:HR:1999:ZC2912 (Johanna Kruidhof).
[2] HR 6 juni 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF5891 (Krüter-Van de Pol/Wilton Fijenoord).
[3] HR 6 juni 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF5891, NJ 2003, 504, m.nt. J.B.M. Vranken.
[4] Vgl. HR 5 december 2008, ECLI:NL:HR:2008:BE9998 (Rijnstate/Reuvers).
[5] Rb. Zeeland-West-Brabant 30 april 2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:2502.
[6] Vgl. https://deletselschaderaad.nl/wp-content/uploads/Financiele-paragraaf-2024-def-opmaak-voor-site-110124.pdf
[7] Rb. Zeeland-West-Brabant 22 oktober 2024, ECLI:NL:RBZWB:2024:7143.